Kadın ve adam oturuyorlardı Uzakta beyaz dağlar vardı Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündüAdam düşündü, düşündü, düşündü Aşkımız bitmesin isterim dedi
Biralar içildi ve başka içkiler Kadın ve adam kederliydiler Ne birleşiyor, ne ayrılıyor elleri
Neden, neden sönüp gider bir aşkAcının silinmez tortusunu bırakarak Onulmazca inciterek yürekleri
Kadın daha gerçek bir acıyla yaralıydı belki de Tasalı bir sevecenlikle baktı erkeğine Gözyaşları içinde gülümsedi
Kadın ve adam oturuyorlardı Aralarında bir masa vardı Ve hüznün aşılmaz engelleri
Ataol BEHRAMOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder