15 Ekim 2010 Cuma

BİR ALMAN ANASININ AĞITI

Bu çizmeleri bendim sana giy diyen, oğlum,

bu haki gömleği bendim sana giy diyen.

Nerden bilecektim bu kara günleri göreceğimi,

bilseydim, giydirmem, derdim, giydirmem,

asın beni, derdim, daha iyi.

Elini görürdüm hani ben senin, oğlum,

"Hayl Hitler!" diyerek kaldırdığın elini,

Hitler' i selamladın diye, nerden bilecektim,

kuruyacağını bir gün elinin.





Duyardım, oğlum, söz ettiğini senin

üstün bir ırktan.

Nasıl varacaktım farkına, nerden bilecektim, nerden<

celladıymışsın meğer sen kendinin.

Gittiğini görürdüm senin, oğlum,

uygun adımla Hitler' in ardından.

Nerden bilecektim, onu izleyenin

artık bir daha geri dönmeyeceğini.

Bana derdin ki, oğlum, derdin ki:Almanya

gelecek bir gün atnınmaz hale.

Nerden bilecektim, oğlum, bu yerin nerden bilecektim,

küller ve kanlı taşlar arasında kalacağını böyle.

Haki gömlek vardı her zaman sırtında senin.

Giyme şu gömleği demedim sana, demedim, oğlum.

Bu günleri göreceğimi bilmiyordum, ne yapayım,<

sana o gömleğin kefen olacağını bilmiyordum.

Bertolt BRECHT

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder