26 Eylül 2010 Pazar

İki Köşeli Yalnızlık

Gökyüzüne asılı kalmış bir yankı

Arıyor kendisini bırakan ağzı
...
Yeniden,yeniden sesini bulmak için

İki köşeli yalnızlığın bir ucunda sen,bir ucunda ben
Birleşip ayrılıyor çizgilerimiz

Hangi boyuttan koparılmıştık ki biz

Anı bile yok,ses,koku bile
Bir elin yazdığını öteki el karalıyor sanki
Silgiler hatırlıyor,kalemler unutuyor bizi...

Ahmet Erhan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder